Кеше жұма намазына барардың алдында үш апта бұрын оқып бастаған Мұхаммед пайғамбардың (Алла Тағаланың сәлемі мен игілігі болсын) тарихын бітірдім. Пайғамбардың қайтыс болғанына өзімді жалғыз сезініп кеттім.  Орталық мешітке барғанда айтылған азан даусы мүлдем басқаша әсер етті. Мен ғана емес, мына дүние және оның ішіндегі бүкіл жаратылыс пайғамбарсыз жалғызсырап жүр екен. Азан айтылғанда көзімді жұмып тұрдым. Біләлдің өзі айтып жатқандай.